Наведванне Рэчыцкага дзіцячага дома

Дзяцінства без бацькоў - вялікая бяда для маленькага чалавека. Адсутнасць дома і мацярынскага кахання пакідае глыбокую рану ў сэрцы дзіцяці. Мы - людзі, якія спазналі бязмежную любоў бацькоў, проста абавязаны дзяліцца ёю з тымі, хто ў ёй мае патрэбу. У нас няма магчымасці выратаваць увесь свет і дапамагчы ўсім, хто жыве у нястачы, але ў нашых сілах паклапаціцца пра дзяцей, якія побач.

17 красавіка 2013 г. студэнты нашага універсітэта па традыцыі ў чарговы раз наведалі Рэчыцкі дзіцячы дом, каб падарыць любоў і цяпло дзецям. Мэта нашай сустрэчы была - пасябраваць з дзецьмі і падлеткамі, а таксама даць ім адчуць сябе не самотнымі і патрэбнымі. Трапятанне, хваляванне, але велізарнае жаданне аддаць часцінку сябе, свайго клопату гэтым дзеткам, - усё гэта было ўнутры кожнага з нас.

У дзіцячым доме як заўсёды панавала творчая і ў той жа час ўтульная атмасфера. Мы заспелі рабят за цікавымі заняткамі. Хтосьці з іх маляваў, хтосьці  гуляў у настольны тэніс, а хтосьці чытаў. Але ўжо праз дзесяць хвілін яны захоплена гутарылі з намі, задаючы наперабой пытанні, якія іх цікавілі. Пасля блізкага знаёмства, мы спяшаліся пацешыць дзяцей і выдатна правесці з імі час. Вясёлыя гульні, дзіцячы смех, бляск бліскучых вачэй і радасць, усё гэта дастаўляла велізарнае задавальненне нам. За такі кароткі час выхаванцы дзіцячага дома сталі такімі роднымі для нас, што расставацца было нялёгка.

 Аддаваць нашмат прыемней, чым браць, мы яшчэ раз пераканаліся ў гэтым і гэта не проста словы. Мы бачым, што наша служэнне нараджае вялікую ўдзячнасць ў сэрцах дзяцей, і верым, што яно стане добрым прыкладам для пераймання для нашых аднагодкаў і ўсіх тых, хто нас акружае.

Гнётаў Віталь, група БФ-11