Ліст сабе сталаму

З супярэчлівымі пачуццямі падышлі студэнты 1 курса факультэта фізікі і інфармацыйных тэхналогій да напісання “Ліста сабе сталаму”, прымеркаванаму Дню сталых людзей. Перабіраючы праз дзесяцігодзі свае “хованкі”, знойдуць яны гэтыя лісты і ўспомняць сваё далекае юнацтва…

* * *

Ну, прывітанне, стары “я”! Пішу табе з 2019 года, калі я яшчэ быў студэнтам першага курса ГДУ. Спадзяюся, што ў будучым жыцці ў цябе будзе вельмі шмат шчаслівых і прыгожых момантаў, якія ты будзеш успамінаць на старасці гадоў, седзячы ў крэсла-качалцы, папіваючы цёплы чаёк і гуляючы са сваімі ўнукамі. Нам сказалі напісаць гэты ліст для сябе ў старасці. Я думаю, што ьы не забыўся, як халоднай восенню, у сераду, ты сядзеў і, усміхаючыся, пісаў ліст самому сабе, марачы, што будзе адбывацца ў старасці. Думаю, у старасці ты таксама будзеш збірацца са сваімі сябрамі, з якімі ў маладосці ты праводзіў увесь свій вольны час. Будзеце сядзець на лавачках і абмяркоўваць цяперашнюю моладзь, прыгаворваючы, “што ў наш час было лепш!”

Мой ліст падыўшоў да канца. Я не ведаю, што табе можна параіць ці дадаць якое-небудзь пажаданне. Проста будзь сабой і дапамагай астатнім, калі яны маюць патрэбу ў табе. Я думаю, што з узростам ты многае ўсвядоміш і зразумееш. Стары “я”, думаю, дамогся ўсяго, што хацеў у маладосці. Так што, сядзі на пенсіі. Расці ўнукаў і атрымлівай асалоду ад спакойнага і мірнага жыцця са сваёй жоначкай.

Прывітанне тае, стары “я”. З 2019 года, другога кастрычніка.

Назар Аднавочка

 

* * *

Добрай раніцы, Аляксандра!

Ноччу зноў турбавалі кашмары?

Зноў павекі скавала стамлёнасць?

Не давалі заснуць твае мары?

Колькі год падаўжаюцца рыфмы

У тваіх няўрымслівых думках?

Хто ты? Фізік на новым “Рытме”

Ці паэт з вершамі ў сумках?

Філасоўствуеш гэтак жа гучна?

Зачыніла ад усіх сваё сэрца?

І табе па-ранейшаму зручна

Каля вогнішча суму грэцца?

Ці пабачыла вежы Прагі?

Ці змяняла ты свет сваім светам?

Можа, гэта не мае вагі –

Сустракаемся гэтым летам.

Як заўсёды, мы станем побач

І адна на адну паглянем;

Дасягнуўшы чагосьці разам,

Паглядзім яшчэ, кім мы станем.

Аляксандра Шкандратава